3D Κοιλιά με αμφοτερόπλευρες κήλες - Erler Zimmer
Χρωματισμένα προπλάσματα ανατομίας του ανθρώπινου σώματος, ειδικά σχεδιασμένα για να ενισχύσουν τη διδασκαλία και την εκμάθηση.
Αυτό το τρισδιάστατο μοντέλο αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο περίπλοκα της σειράς, που αποτελείται από ένα μερικό κορμό από το διάφραγμα έως τον εγγύς μηρό με μια πλήρη κοιλιακή κοιλότητα που διατηρεί διάφορα επίπεδα ανατομής. Αυτό το τρισδιάστατο μοντέλο καταγράφει επίσης τη σπάνια, ταυτόχρονη εμφάνιση έμμεσων και άμεσων βουβωνοκηλών επιτρέποντας την εξέταση των ανατομικών υποστρωμάτων και για τις δύο καταστάσεις. Δεδομένης της κλίμακας της ανατομής, αυτή η περιγραφή του τρισδιάστατου μοντέλου χωρίζεται σε διακριτά μέρη με βάση όψεις και περιοχές.
Το διάφραγμα
Στην ανώτερη όψη του μοντέλου το διάφραγμα διατηρείται και ενώ είναι ελαφρώς παραμορφωμένο λόγω αφαίρεσης των θωρακικών νευρώσεων μέσω ανατομής, μπορούν να εκτιμηθούν τόσο οι θόλοι όσο και οι κοστοδιαφραγματικές εσοχές. Το ινώδες περικάρδιο υπάρχει στην άνω επιφάνεια του κεντρικού τένοντα, με το τερματικό τμήμα της κάτω κοίλης φλέβας ορατό στο τρήμα της κοιλότητας. Ακριβώς πλάγια από το τρήμα της κοιλίας βρίσκεται ο οισοφάγος μέσα στο οισοφαγικό διάφραγμα και στη συνέχεια η κατιούσα θωρακική αορτή που πλησιάζει το διάφραγμα της αορτής ακριβώς κοιλιακά προς τους θωρακικούς σπονδύλους.
Οι επιγαστρικές και υποχονδριακές περιοχές
Εντός της κοιλιάς, το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα, το μεγαλύτερο περίβλημα και μεγάλο μέρος της γαστρεντερικής οδού έχουν αφαιρεθεί παράλληλα με το βρεγματικό περιτόναιο πάνω από το οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα για να εκτεθούν τα οπισθοπεριτοναϊκά όργανα και δομές. Στην άνω κοιλιακή χώρα, το τελικό τμήμα του οισοφάγου έχει συγκρατηθεί και μπορεί να φανεί να εισέρχεται στην κοιλότητα ακριβώς πλάγια προς τον αριστερό λοβό του ήπατος. Η αφαίρεση του στομάχου έχει εκθέσει την έκταση του παγκρέατος από το κεφάλι (τοποθετημένο μέσα στο τόξο του δωδεκαδακτύλου) μέχρι την ουρά που εκτείνεται μέχρι την κάψουλα του σπλήνα που διατηρείται στο αριστερό υποχόνδριο. Ανώτερα από το πάγκρεας, η σπληνική αρτηρία και οι κοινές ηπατικές αρτηρίες μπορούν απλώς να παρατηρηθούν να εκτείνονται σε όλο το στενό διάστημα μεταξύ του παγκρέατος, του διαφράγματος και του ήπατος. Ο σπλήνας ακολουθεί την αρχετυπική «ελικοειδή διαδρομή» του προς τη σπλήνα και διαιρείται έντονα πριν φτάσει στο χείλος (και δίπλα στη σπληνική φλέβα). Το κοινό ηπατικό μπορεί να φανεί να διαιρείται στο γαστροδωδεκαδακτυλικό (ορατό και πάλι ως κομμένο αγγείο ακριβώς κάτω από το δωδεκαδάκτυλο) και να εκπέμπει τη δεξιά γαστρική αρτηρία. Αυτά τα αγγεία βρίσκονται επιφανειακά σε σχέση με την ηπατική πυλαία φλέβα. Η άνω μεσεντέρια αρτηρία και φλέβα φαίνονται να περνούν προς τα εμπρός κοντά στην κεφαλή του παγκρέατος και στο οριζόντιο τμήμα του δωδεκαδακτύλου, και η συγκρατημένη ειλεοκολική αρτηρία μπορεί να εντοπιστεί στο τυφλό έντερο του παχέος εντέρου στο κάτω δεξιό τεταρτημόριο της κοιλιάς. Η κατώτερη μεσεντέριος φλέβα μπορεί, εν μέρει, να εκτιμηθεί ότι προκύπτει από τη συγκρατημένη άνω ορθική φλέβα που ανεβαίνει από την μη ανατομή της αληθινής λεκάνης και εκτείνεται κατά μήκος της επιφανειακής όψης της κατιούσας θωρακικής αορτής.
Κάτω από το ήπαρ, η χοληδόχος κύστη μπορεί να παρατηρηθεί ακριβώς μεταξύ του δεξιού και του αριστερού ανατομικού λοβού. Στα αριστερά, η δίοδος της νεφρικής αρτηρίας και φλέβας μπορεί να φανεί ακριβώς βαθιά στο πάγκρεας και οι ουρητήρες μπορούν να παρατηρηθούν να κατεβαίνουν από τον μερικώς εκτεθειμένο νεφρό κατά μήκος της επιφανειακής επιφάνειας των εκτεθειμένων μυών της μείζονος και ελάσσονος ψοΐας.
Οι ομφαλικές και οσφυϊκές περιοχές
Τα περισσότερα από τα όργανα που καταλαμβάνουν τις ομφαλικές και οσφυϊκές περιοχές της κοιλιάς έχουν αφαιρεθεί προκειμένου να εκτεθούν δομές στο οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα. Στη μέση γραμμή, η κατιούσα κοιλιακή αορτή και η κάτω κοίλη φλέβα κυριαρχούν στην περιοχή, με τις αρτηρίες και τις φλέβες των όρχεων απομονωμένες και ανιχνεύσιμες προς τις βουβωνικές περιοχές. Δύο δεξιές οσφυϊκές αρτηρίες είναι ορατές που προκύπτουν από την αορτή και παρά την αφαίρεση των μεσεντερίων και του μεγαλύτερου μέρους του παχέος εντέρου μπορεί να φανεί η κάτω μεσεντέρια αρτηρία που προκαλεί τον αριστερό κολικό, το σιγμοειδές και τις άνω ορθικές αρτηρίες. Στη δεξιά πλευρά του δείγματος κάτω από το νεφρό, το υποπλεύριο, το λαγονοϋπογαστρικό και το λαγόνιο νεύρο εκτίθενται παράλληλα με την περιμετρική λαγόνια αρτηρία.
Οι περιοχές του υπογαστρίου και της λαγόνιας
Στη μέση γραμμή, ο διχασμός της κατιούσας κοιλιακής αορτής στους κοινούς λαγόνιους (και η επακόλουθη διαίρεση σε έσω και έξω λαγόνιο) μπορεί να παρατηρηθεί βαθιά σε ορισμένες από τις υπερκείμενες δομές (π.χ. αγγεία όρχεων, ουρητήρες) που σημειώθηκαν προηγουμένως. Στη δεξιά πλευρά, φαίνεται η αποφρακτική αρτηρία να διασχίζει από την αρχή της προς την πρόσθια όψη της λεκάνης. Διατηρείται επίσης η κατοπτρική συγχώνευση εξωτερικών, εσωτερικών και κοινών λαγόνιων φλεβών στην κάτω κοίλη φλέβα. Μέσα στα όρια της αληθινής λεκάνης το περιτόναιο έχει συγκρατηθεί στην περιοχή, καλύπτοντας την ουροδόχο κύστη δίπλα στην ηβική σύμφυση και καλύπτοντας το ορθό καθώς κατεβαίνει από το σιγμοειδές κόλον. Στη δεξιά λαγόνια περιοχή το πολύ τερματικό τμήμα του ειλεού και του τυφλού με σκωληκοειδή απόφυση γεμίζει τον λαγόνιο βόθρο, με την σκωληκοειδή απόφυση (και την σκωληκοειδική αρτηρία) να είναι ορατή ακριβώς επιφανειακά στην αρτηρία των όρχεων, τη φλέβα και τον γεννητικό κλάδο του μηριαίου γεννητικού νεύρου που κατεβαίνει προς το βουβωνικό κανάλι. Στην αριστερή περιοχή, το σιγμοειδές κόλον κατεβαίνει στον λαγόνιο βόθρο. Καθώς πλησιάζει το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα, μπορεί να παρατηρηθεί μια επιπλοϊκή συνεισφορά στην έμμεση κήλη ακριβώς πλάγια της συγκρατημένης κάτω επιγαστρικής αρτηρίας.
Η βουβωνική περιοχή και το περίνεο
Ένα ξεχωριστό και μοναδικό χαρακτηριστικό αυτού του μοντέλου είναι η ανατομή ταυτόχρονων άμεσων και έμμεσων κηλών που διατηρούνται στη δεξιά και την αριστερή πλευρά, αντίστοιχα. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος έχει αφαιρεθεί, οι κάτω επιγαστρικές αρτηρίες (και οι συνοδευτικές φλέβες) έχουν διατηρηθεί για να επιτραπεί η ερμηνεία των κηλών. Στη δεξιά πλευρά, μια ευδιάκριτη εξώθηση του βρεγματικού περιτόναιου έχει σχηματιστεί έσω σε σχέση με την κάτω επιγαστρική αρτηρία, αντιπροσωπεύοντας ένα έμμεσο συμβάν κήλης. Στην αριστερή πλευρά, ο σάκος της κήλης εκτείνεται πλευρικά σε σχέση με την κάτω επιγαστρική αρτηρία και μέσα στον ανοιχτό σπερματοζωάριο, με συνέχεια της επιπλοϊκής απόφυσης από το σιγμοειδές κόλον στον σάκο.
Το δέρμα πάνω από το περίνεο έχει αφαιρεθεί για να αποδειχθεί τόσο η δομή του πέους (με το σπογγώδες σώμα και τα σηραγγώδη σώματα σε αντίθεση) όσο και η θέση των όρχεων και των σπερματικών χορδών σε σχέση με το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα. Στη δεξιά πλευρά, η οποία σε αυτό το άτομο προσκρούεται από μια άμεση κήλη, ο σπερματικός χορδός έχει αφεθεί χωρίς ανατομή, επιτρέποντας την εκτίμηση της εξωτερικής σπερματικής περιτονίας από τη βουβωνική περιοχή μέχρι τον όρχι. Στην αριστερή πλευρά, ο σπερματικός λώρος έχει ανοιχτεί και κυριαρχείται από τη διευρυμένη και κιρσοκήλη φλέβα των όρχεων (που αντανακλά την πρόσκρουση της έμμεσης κήλης που εκτίθεται εντός του λώρου) ακριβώς πάνω από την επιδιδυμίδα και τον εκτεθειμένο χιτώνα αλβουγίνης του όρχεως.
Ο μηρός
Πρόσθιες ανατομές στην περιοχή του μηριαίου τριγώνου έχουν πραγματοποιηθεί και στους δύο μηρούς με ποικίλη διατήρηση του περιεχομένου. Στη δεξιά πλευρά η μηριαία θήκη έχει αφαιρεθεί για να εκτεθεί η μηριαία αρτηρία, η φλέβα και οι βαθείς βουβωνικοί λεμφαδένες. Η μηριαία αρτηρία έχει τεμαχιστεί με ένα τμήμα που έχει αφαιρεθεί για να εκτεθεί η προέλευση του μηριαίου μήκους και να εκτιμηθεί καλύτερα η παροχέτευση της μεγάλης σαφηνούς φλέβας στη μηριαία φλέβα. Ακριβώς πλάγια σε αυτές τις δομές είναι ορατό το πολύ τερματικό στοιχείο του μηριαίου νεύρου. Στην αριστερή πλευρά ένα ελαφρώς μεγαλύτερο παράθυρο ανατομής έχει ανοίξει για να εκτεθούν περισσότεροι από τους υποκείμενους μύες του πρόσθιου και του έσω διαμερίσματος του μηρού, από τον σαρτόριο και τον λαγονοψοα πλευρικά έως τον πηκτοειδή και τον επιμήκη προσαγωγό έσω. Η μηριαία αρτηρία έχει διατηρηθεί, με μια καλά διατηρημένη επιφανειακή περικύκλια λαγόνια αρτηρία και την προέλευση του μηριαίου μήκους ορατή δίπλα στο μηριαίο νεύρο.
Το μοντέλο καταλήγει στο επίπεδο του μέσου του μηρού και, ενώ δεν αποτελεί πρωταρχικό επίκεντρο του μοντέλου, μπορεί να φανεί η χωρική οργάνωση των δομών στη διατομή. Αυτό περιλαμβάνει την πρόσθια τοποθετημένη μηριαία διάφυση με σφιχτά συσκευασμένους μύες του πρόσθιου διαμερίσματος και τη δίοδο της μηριαίας αρτηρίας και φλέβας στον υποθωριακό σωλήνα.
